As Sineması

Üniversite yıllarımın bende iz bırakan güzelliklerinden biri As Sinemasıydı. Güzelyalı Parkının içinde belediyeye ait bir binadaydı sinema. (Binayı yıkıp yeniden yaptılar. Şimdiki adı Güzelyalı Kültür Merkezi)
1981 yılından başlayarak sanırım üç yıl boyunca bu sinemada oynayan bütün filmleri izledim. Sinemayla ilgili estetik bir bakış kazanmamda bu sinemanın büyük rolü oldu. Fellini, Bunuel, Antonioni, Visconti... Neler neler... Nerdeyse bütün klasikler arka arkaya gösteriliyordu.
As sinemasında izlediğim ilk filmi ise hiç unutamam.
Okulda daha yeni tanıştığım arkadaşlarım ders sonrasında, hadi sinemaya gidelim dediklerinde, nereye gideceğimi, ne izleyeceğimi ve nasıl izleyeceğimi bilmiyordum.
Amarcord oynuyormuş, bilmiyordum.
Birlikte sinemaya gittiğimiz arkadaşlarımdan biri sinemanın önünde başka bir arkadaşıyla karşılaştı.
Nereden bilebilirdim, sinemada sağ yanıma oturacağını.
Bana, filmi daha önce izlediğimi söylediğim için sürekli sorular soracağını da bilemezdim.
Bildiğim bir şey vardı; o da film boyunca onun kulağına birşeyler fısıldamaya çalışırken yüzümü saçlarına gömdüğüm ve bu duygunun bana çok iyi geldiğiydi.
Film hiç bitmeseydi de olurdu.
Ama bitti.
Onun, ertesi gün okul kampüsünde karşıma çıkacağını ise hiç bilemezdim.
Ama çıktı.