Üniversiteyi bitirdikten sekiz yıl sonra felsefe öğretmeni olma isteğiyle MEB'e başvurdum. Felsefe öğretmenine ihtiyaç olmadığı için ilkokul öğretmeni olarak atamam yapıldı. Eş durumundan İstanbul, Pendik, Kurtköy, Sülüntepe'de (okulun adını unuttum) bir ilkokula yapıldı atamam.
Kadıköyde oturuyorum, trenle pendik, sonra bir minübüsle Kurtköy, sonrası yürüyerek bir km filan. Okula girdim, müdür yok, müdür yardımcısı, "hoş geldin işlemleri çıkışta yaparız ben sizi sınıfa götüreyim." dedi. Yukarı çıktık, 4. sınıfmış, dersleri boş geçiyormuş. (15 Şubat 1996) Kapıyı açtı, kalabalık bir sınıftı bütün gözler üzerime çevrildi. Müdür yardımcısı, "yeni öğretmeniiz" dedi ve çıktı. Bir süre bakıştık, sanırım 50 nin üzerinde çocuk vardı. Çocukların üstleri başları dökülüyordu, yoksuldular. Adımı söyledim, daha önceki öğretmenlerini sordum, dersleri ne zamandır boştu? Sene başından beri hiç düzenli öğretmenleri olmamış, çeşitli öğretmenler gelmiş gitmiş...
Dersiniz ne dedim, din dersi dediler. hepsinin elinde kitapları vardı. İyi dedim ders yapalım. Nerede kaldınız? Şimdi unuttum, kitaptan bir konu gösterdiler, baktım, hiçbir fikrimin olmadığı abuk bir konu, tamam dedim, o konuyu sonra işleriz bugün başka bir konu işleyelim.
Kitabı karıştırmaya başladım, amacım şöyle bana göre bir şeyler bulmaktı, fakat bulamadım. Sonunda bir okuma parçası imdadıma yetişti. Sanırım Atatürk ve din vicdan özgürlüğü gibi bir şey, bu parçayı okuyalım dedim. Bir öğrenci okumaya başladı. Çok kötü okuyordu, başka bir çocuğa geçtim yine kötü. Çocukların okuma düzeyleri ilkokul 1-2 düzeyindeydi. Üstelik okunanlar da Atatürk'e saygısızlık gibi bir şeydi bana göre, kafamda hiç bir yere oturtamıyorum. Sıkıntı bastı. Zil de çalmak bilmiyor. Öğrenciyi durdurdum, sizin okuma yazmanız iyi değil, bundan sonra din derslerinde Türkçe yapalım dedim. Meğer öğrencilerin en sevdikleri dersmiş din dersi. Sonradan anladım ki aynı zamanda en çok şey bildikleri ders aynı zamanda.
Dönem sonuna kadar onlarla kaldım. Ben onları, onlar da beni sevdi. 54 karne dağıttım sene sonunda hepsinin din dersi 5 Pekiyi geldi. Bir daha da hiçbirini görmedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder