Babam Bulanık Halk Eğitim Merkez Müdürüydü ve müdürlüğünde sanırım halkın eğitilmesi amacıyla kullanılmak üzere bir 24 mm film makinası bulunurdu. (Makina vardı ama eğitim filmi yoktu) İlçemizde üç kışlık bir de yazlık sinema vardı ve bu sinemalarda gösterilen filmler de 24 mm'likti.
Teknik konulara oldum olası meraklı olan abim, sinema makinasını yüklenip eve getirirdi. Babamın hatırını kullanarak o hafta sinemada oynayan filmi de alınca ev sinemamız tamamlanmış olurdu. Upuzun salonumuzun bir ucuna beyaz perde gerilir, diğer ucunda abim makinayı kurar, filmi takar konu komşuya haber verilir ve film başlardı.
Nedendir bilmem, boş makara yok diye belki, film, projeksiyonun önünden geçtikten sonra kocaman bir çamaşır leğenine akardı. Film bittiğinde koca leğen tepeleme dolardı filmle, abim onu tekrar yerine sarardı sonra. Ömercikleri, Sezercikleri, Yeşil Kurbağaları hıçkırıklar arasında hep evimizde izledim.
Sinema filmleri 35 mm olunca halk eğitim müdürlüğünün sinema makinası işlevsiz kalmış oldu. 24 mm lik o projeksiyonla başlayan sinema büyüsü, daha sonra Bulanık'taki sinemalarda devam etti benim için. Uğur Sineması, Sevenler sineması... Hemen her filmi izlerdim. O yıllardan kalmış olmalı, evde film izlemek en büyük tutkum, yalnız izlediğim dvd'leri saklıyorum, belki bir gün konu komşuyla da toplanıp izleriz diye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder